Her ne kadar cesaret verici olsa da bu sonuçlar, eğitimin sekizinci yılındaki (üçüncü yıl) öğrenci ve öğretmenlere ilişkin verileri toplayan yakın tarihli IEA ICCS (Uluslararası Vatandaşlık ve Vatandaşlık Eğitimi Çalışması) 2022 anketi tarafından sağlanmaktadır. Skuola.net portalının nerede olduğumuzu değerlendirmek için analiz ettiği sürdürülebilir kalkınma açısından da okullarımızda neler öğrenildiğini anlamak için küçük bir mücevher.
İtalyan öğretmenler yabancı meslektaşlarının önünde
Araştırmanın bu konuya yaklaşım hakkında daha derinlemesine veriler sunan kısmı olan “öğretmen parçacıkları” özellikle ilgi çekicidir. Örneğin bazıları, İtalya'daki sekizinci sınıf öğrencilerinin %91'inin enerji, su tasarrufu ve geri dönüşüm gibi faaliyetlerle çevreyi nasıl koruyacaklarını öğrendiklerini duyduklarında şaşırabilirler. Uluslararası düzeyde ortalama, uluslararası öğrencilerin %81'inde durmaktadır. Bize yüzde 10'un üzerinde bir avantaj sağlıyor.
Avrupa ortalamasının %61'ine kıyasla İtalyan öğretmenlerin %80'i, öğrencilerin aşırı kaynak tüketimi ve bunun çevresel etkileri konusunda farkındalığını artırmaya yönelik faaliyetler yürüttüklerini iddia ediyor. Çoğu zaman – öğretmenlerin %64'ü – enerji tasarrufu ve geri dönüşümle ilgili projeler, dış gruplar ve derneklerle işbirliği içinde yerel toplumdaki öğrencileri doğrudan içeriyor. Eğitmenin aynı zamanda okul duvarlarının ötesinde gerçek hayatla uğraşmak anlamına geldiği bilinciyle. Burada da genel tabloya göre biraz da olsa öndeyiz, yüzde 61'de duruyoruz.
Sürdürülebilirlik sıklıkla sınıflarımıza giriyor
Ancak harika işler yaptığımız başka birçok alan var. Örneğin, enstitülerimizde diğer yerlere göre daha fazla yer bulan sürdürülebilir kalkınmayla ilgili konularda “haydi öğretelim” kelime oyununu bağışlayın: İtalyan öğretmenlerin %98'i bunun hakkında konuşuyor – genel ortalamada %87'ye kıyasla – sınavlarda iklim değişikliği, dünya yoksulluğu, çocuk işçiliği gibi konuları ve sorunları öğrencileriyle bir araya getiriyor. Öğretmenlerin %60'ı Gezegene saygı gösterilmesini ve korunmasını teşvik etmenin yurttaşlık ve vatandaşlık eğitiminin en önemli hedeflerinden biri olduğunu onaylıyor (uluslararası ortalama sadece %46).
İtalyan öğretmenler, öğretim yöntemleri konusunda bile öğrencilerin etkileşimli katılımı konusunda belirli bir hassasiyet göstermektedir; öyle ki, %63'ü web'deki farklı kaynaklardan toplanan bilgilerden yola çıkarak öğrencileri sıklıkla araştırma ve analiz faaliyetlerine dahil etmektedir. Genel rakamlara baktığımızda ortalama olarak sadece %53'ü bunu yapıyor.
Üzerinde takım çalışması yapılacak işler var
Ancak yetişmemiz gereken bir şey varsa o da okulun takım çalışmasına yatkınlığıdır. Belki de sınıflarımızda öğretimin hâlâ temel olarak ön derslere dayalı olması nedeniyle. Genel olarak %51 ile karşılaştırıldığında yalnızca %43'ü, öğrencilerinin sınıftaki yurttaşlık eğitimi faaliyetleri sırasında genellikle küçük gruplar halinde çalıştıklarını beyan etmektedir. Ve %71'lik bir kesim, öğrencilerin kendilerine ayrılan saatlerde sıklıkla güncel olayları tartıştıklarını söylüyor. Ne yazık ki ortalamanın %77 olan altı puan altında kalıyor.
İtalyan öğretmenler yabancı meslektaşlarının önünde
Araştırmanın bu konuya yaklaşım hakkında daha derinlemesine veriler sunan kısmı olan “öğretmen parçacıkları” özellikle ilgi çekicidir. Örneğin bazıları, İtalya'daki sekizinci sınıf öğrencilerinin %91'inin enerji, su tasarrufu ve geri dönüşüm gibi faaliyetlerle çevreyi nasıl koruyacaklarını öğrendiklerini duyduklarında şaşırabilirler. Uluslararası düzeyde ortalama, uluslararası öğrencilerin %81'inde durmaktadır. Bize yüzde 10'un üzerinde bir avantaj sağlıyor.
Avrupa ortalamasının %61'ine kıyasla İtalyan öğretmenlerin %80'i, öğrencilerin aşırı kaynak tüketimi ve bunun çevresel etkileri konusunda farkındalığını artırmaya yönelik faaliyetler yürüttüklerini iddia ediyor. Çoğu zaman – öğretmenlerin %64'ü – enerji tasarrufu ve geri dönüşümle ilgili projeler, dış gruplar ve derneklerle işbirliği içinde yerel toplumdaki öğrencileri doğrudan içeriyor. Eğitmenin aynı zamanda okul duvarlarının ötesinde gerçek hayatla uğraşmak anlamına geldiği bilinciyle. Burada da genel tabloya göre biraz da olsa öndeyiz, yüzde 61'de duruyoruz.
Sürdürülebilirlik sıklıkla sınıflarımıza giriyor
Ancak harika işler yaptığımız başka birçok alan var. Örneğin, enstitülerimizde diğer yerlere göre daha fazla yer bulan sürdürülebilir kalkınmayla ilgili konularda “haydi öğretelim” kelime oyununu bağışlayın: İtalyan öğretmenlerin %98'i bunun hakkında konuşuyor – genel ortalamada %87'ye kıyasla – sınavlarda iklim değişikliği, dünya yoksulluğu, çocuk işçiliği gibi konuları ve sorunları öğrencileriyle bir araya getiriyor. Öğretmenlerin %60'ı Gezegene saygı gösterilmesini ve korunmasını teşvik etmenin yurttaşlık ve vatandaşlık eğitiminin en önemli hedeflerinden biri olduğunu onaylıyor (uluslararası ortalama sadece %46).
İtalyan öğretmenler, öğretim yöntemleri konusunda bile öğrencilerin etkileşimli katılımı konusunda belirli bir hassasiyet göstermektedir; öyle ki, %63'ü web'deki farklı kaynaklardan toplanan bilgilerden yola çıkarak öğrencileri sıklıkla araştırma ve analiz faaliyetlerine dahil etmektedir. Genel rakamlara baktığımızda ortalama olarak sadece %53'ü bunu yapıyor.
Üzerinde takım çalışması yapılacak işler var
Ancak yetişmemiz gereken bir şey varsa o da okulun takım çalışmasına yatkınlığıdır. Belki de sınıflarımızda öğretimin hâlâ temel olarak ön derslere dayalı olması nedeniyle. Genel olarak %51 ile karşılaştırıldığında yalnızca %43'ü, öğrencilerinin sınıftaki yurttaşlık eğitimi faaliyetleri sırasında genellikle küçük gruplar halinde çalıştıklarını beyan etmektedir. Ve %71'lik bir kesim, öğrencilerin kendilerine ayrılan saatlerde sıklıkla güncel olayları tartıştıklarını söylüyor. Ne yazık ki ortalamanın %77 olan altı puan altında kalıyor.