Aslında öğretmenlik bu kariyere yaklaşanlar için iyi bir yatırım gibi görünmüyor. Anketin göze çarpan özelliklerini özetleyen Skuola.net portalının gösterdiği gibi, okul öğretmenlerinin gerçek maaşlarının ortalama olarak başka bir mezun çalışanın aldığı maaştan %9 daha düşük olduğunu söylemek yeterli.
Profesörler, özellikle incelenen ülkeler arasında en düşük maaşlardan birini aldıkları İtalya’da düşük maaş alıyor. Çünkü 15 yıllık deneyime sahip (kamu) lise öğretmenlerinin maaşları OECD bölgesi genelinde 53.456 dolara eşitse, İtalya’da buna karşılık gelen maaş satın alma gücüne göre ayarlandığında 44.235 dolar oluyor. Sadece bu da değil: 2015’ten 2022’ye kadar ortaokul öğretmenlerimizin maaşları %4 düştü.
“Tüm OECD ülkelerinde öğretmenlik mesleğinde kriz var” Valditara’nın altını çizdi. Viale Trastevere’de bir numara için “Bu giderek daha dramatik bir mesele haline geliyor ve bunun kesinlikle ekonomik yönüyle bağlantılı bir açıklaması var: Öğretmenin maaşı ile yüksek öğrenim görenlerin ve bazı ülkelerde etkileyici yüzdelerle başka işler yapanların maaşları arasında bir orantısızlık var.”.
Genç öğretmenler aranıyor: 50 yaşın üzerindekiler sahneye hakim
“Toplumsal prestiji ve otoriteyi yeniden tesis etmek, bu mesleği giderek daha çekici hale getirmek için en büyük zorluktur; bu, geleceğin en büyük mücadelesidir”Valditara tekrarladı. “Öğretmenleri motive etmemiz ve en iyi gençleri bu kariyere başlamaya teşvik etmemiz gerekiyor. Uluslararası düzeyde bile hepimizin düşünmesi gereken en büyük acil durumlardan birinin, ülkelerimizin kalkınması için stratejik bir mesleğin nasıl cazip hale getirilebileceği olduğuna inanıyorum.”. Ancak ne yazık ki İtalya’da öğretmenliğin gençlere göre bir iş olmadığı görülüyor. Ve bu sadece lafta kalma bir şey değil: OECD ortalamasının %39’una kıyasla %61 ile 50’nin üzerinde lise öğretmeni yüzdesinin en yüksek olduğu ülkeler arasındayız.
Bir yandan bu veriler kesinlikle cesaret verici olmasa da, diğer yandan sınıf yaşamının ikincil olmayan bir yönünü de vurgulamak gerekiyor. “Tavuk kümesi sınıfları” olarak adlandırılan konu üzerinde her yıl tekrarlanan tartışmalara rağmen, İtalyan okullarında öğretmenler ve öğrenciler arasındaki ilişki en “avantajlı” olanlardan biridir: Lisede öğretmen başına 11 öğrenci, lisede öğretmen başına 9 öğrenci. teknik-mesleki okullarda öğretmen. OECD ortalamasının altındaki değerler.
Okuldan işe: Hala diplomasız çok fazla öğrenci var
Öğretmenleri ilgilendiren İtalya’daki eğitim sistemindeki tek açık konu değildir. Örneğin finansal yatırımlar açısından daha fazlası yapılabilir. Uluslararası ortalama olan %5,1’e kıyasla okullarda GSYİH’nın yalnızca %4,2’sini kullanıyoruz. Ve tüm vatandaşlara eğitim ve istihdam sağlama konusunda hâlâ gerideyiz.
Temel bir husus. Aslında okulu bitirenlerin iş bulma olasılığı, mezun olmadan önce ayrılanlara göre daha yüksektir: lise eğitimini (hem teknik-mesleki hem de lise) tamamlamış kişilerin istihdam oranı %50’dir. % 1-2 yıl sonra, % 65’i 3-4 yıl sonra ve % 73’ü en az beş yıl sonra.
Ancak burada yaklaşık 5 öğrenciden 1’i eğitimini tamamlayamıyor: “OECD bölgesinde genç yetişkinlerin yüzde 14’ünün diploması yok, ancak İtalya’da bu oran yüzde 22, bu da ülkenin farklılığıyla bağlantılı olmalı, İtalya ikiye bölünmüş durumda”Eğitim ve Liyakat Bakanı bunu tanımlayarak söyledi “Ahlaki açıdan kabul edilemez bir gerçek”. Güney’deki yaklaşık 2 bin okulu kapsayacak fon ve girişimleri sağlayan “Agenda Sud” programı tam da bu anlamda faaliyet gösterecek.
Bir derece buna değer mi? Evet ama doğru olan, yoksa işsiz kalacaksın…
Yeterliliğin önemine değinen rapor, yine İtalya’da 2022’de 25-64 yaş arası üç yıllık diplomaya sahip kişilerin %76’sının nasıl istihdam edildiğini gösteriyor. OECD ülkelerinde aynı düzeyde istihdamın %82 olduğu dikkate alındığında bunlar çok yüksek rakamlar değil. Buna rağmen, bir diplomaya sahip olmanın, en azından kazanç açısından hala değerli olduğu açıktır: İlan panolarında üç yıllık üniversite diplomasına sahip genç yetişkinler (25-34 yaş), üniversitede kalanlardan %26 daha fazla kazanıyor. diploma. Yüksek lisans veya doktora (veya dengi) derecesine sahip olanlar %33 daha fazla kazanıyor.
Ancak yükseköğretim hala elit görünüyor. Ülkemizde 25-64 yaş arasındaki kişilerin yalnızca %20’si üniversite veya dengi bir diplomaya sahiptir. Bununla birlikte şunu da belirtmek gerekir ki, bir derece almış olmak her zaman bir istihdam garantisi değildir. İtalya’da, yükseköğretim düzeyinde niteliklere sahip olan 25 ila 29 yaşları arasındaki kişilerin %16,3’ü daha sonraki bir okul veya eğitim kursuna devam etmemektedir ve ne yazık ki OECD’de yer alan tanınmış NEET (Eğitim, İstihdam veya Eğitimde Değil) arasındadır. ülkelerde ise kesinlikle daha azdır (%9,9).
Profesörler, özellikle incelenen ülkeler arasında en düşük maaşlardan birini aldıkları İtalya’da düşük maaş alıyor. Çünkü 15 yıllık deneyime sahip (kamu) lise öğretmenlerinin maaşları OECD bölgesi genelinde 53.456 dolara eşitse, İtalya’da buna karşılık gelen maaş satın alma gücüne göre ayarlandığında 44.235 dolar oluyor. Sadece bu da değil: 2015’ten 2022’ye kadar ortaokul öğretmenlerimizin maaşları %4 düştü.
“Tüm OECD ülkelerinde öğretmenlik mesleğinde kriz var” Valditara’nın altını çizdi. Viale Trastevere’de bir numara için “Bu giderek daha dramatik bir mesele haline geliyor ve bunun kesinlikle ekonomik yönüyle bağlantılı bir açıklaması var: Öğretmenin maaşı ile yüksek öğrenim görenlerin ve bazı ülkelerde etkileyici yüzdelerle başka işler yapanların maaşları arasında bir orantısızlık var.”.
Genç öğretmenler aranıyor: 50 yaşın üzerindekiler sahneye hakim
“Toplumsal prestiji ve otoriteyi yeniden tesis etmek, bu mesleği giderek daha çekici hale getirmek için en büyük zorluktur; bu, geleceğin en büyük mücadelesidir”Valditara tekrarladı. “Öğretmenleri motive etmemiz ve en iyi gençleri bu kariyere başlamaya teşvik etmemiz gerekiyor. Uluslararası düzeyde bile hepimizin düşünmesi gereken en büyük acil durumlardan birinin, ülkelerimizin kalkınması için stratejik bir mesleğin nasıl cazip hale getirilebileceği olduğuna inanıyorum.”. Ancak ne yazık ki İtalya’da öğretmenliğin gençlere göre bir iş olmadığı görülüyor. Ve bu sadece lafta kalma bir şey değil: OECD ortalamasının %39’una kıyasla %61 ile 50’nin üzerinde lise öğretmeni yüzdesinin en yüksek olduğu ülkeler arasındayız.
Bir yandan bu veriler kesinlikle cesaret verici olmasa da, diğer yandan sınıf yaşamının ikincil olmayan bir yönünü de vurgulamak gerekiyor. “Tavuk kümesi sınıfları” olarak adlandırılan konu üzerinde her yıl tekrarlanan tartışmalara rağmen, İtalyan okullarında öğretmenler ve öğrenciler arasındaki ilişki en “avantajlı” olanlardan biridir: Lisede öğretmen başına 11 öğrenci, lisede öğretmen başına 9 öğrenci. teknik-mesleki okullarda öğretmen. OECD ortalamasının altındaki değerler.
Okuldan işe: Hala diplomasız çok fazla öğrenci var
Öğretmenleri ilgilendiren İtalya’daki eğitim sistemindeki tek açık konu değildir. Örneğin finansal yatırımlar açısından daha fazlası yapılabilir. Uluslararası ortalama olan %5,1’e kıyasla okullarda GSYİH’nın yalnızca %4,2’sini kullanıyoruz. Ve tüm vatandaşlara eğitim ve istihdam sağlama konusunda hâlâ gerideyiz.
Temel bir husus. Aslında okulu bitirenlerin iş bulma olasılığı, mezun olmadan önce ayrılanlara göre daha yüksektir: lise eğitimini (hem teknik-mesleki hem de lise) tamamlamış kişilerin istihdam oranı %50’dir. % 1-2 yıl sonra, % 65’i 3-4 yıl sonra ve % 73’ü en az beş yıl sonra.
Ancak burada yaklaşık 5 öğrenciden 1’i eğitimini tamamlayamıyor: “OECD bölgesinde genç yetişkinlerin yüzde 14’ünün diploması yok, ancak İtalya’da bu oran yüzde 22, bu da ülkenin farklılığıyla bağlantılı olmalı, İtalya ikiye bölünmüş durumda”Eğitim ve Liyakat Bakanı bunu tanımlayarak söyledi “Ahlaki açıdan kabul edilemez bir gerçek”. Güney’deki yaklaşık 2 bin okulu kapsayacak fon ve girişimleri sağlayan “Agenda Sud” programı tam da bu anlamda faaliyet gösterecek.
Bir derece buna değer mi? Evet ama doğru olan, yoksa işsiz kalacaksın…
Yeterliliğin önemine değinen rapor, yine İtalya’da 2022’de 25-64 yaş arası üç yıllık diplomaya sahip kişilerin %76’sının nasıl istihdam edildiğini gösteriyor. OECD ülkelerinde aynı düzeyde istihdamın %82 olduğu dikkate alındığında bunlar çok yüksek rakamlar değil. Buna rağmen, bir diplomaya sahip olmanın, en azından kazanç açısından hala değerli olduğu açıktır: İlan panolarında üç yıllık üniversite diplomasına sahip genç yetişkinler (25-34 yaş), üniversitede kalanlardan %26 daha fazla kazanıyor. diploma. Yüksek lisans veya doktora (veya dengi) derecesine sahip olanlar %33 daha fazla kazanıyor.
Ancak yükseköğretim hala elit görünüyor. Ülkemizde 25-64 yaş arasındaki kişilerin yalnızca %20’si üniversite veya dengi bir diplomaya sahiptir. Bununla birlikte şunu da belirtmek gerekir ki, bir derece almış olmak her zaman bir istihdam garantisi değildir. İtalya’da, yükseköğretim düzeyinde niteliklere sahip olan 25 ila 29 yaşları arasındaki kişilerin %16,3’ü daha sonraki bir okul veya eğitim kursuna devam etmemektedir ve ne yazık ki OECD’de yer alan tanınmış NEET (Eğitim, İstihdam veya Eğitimde Değil) arasındadır. ülkelerde ise kesinlikle daha azdır (%9,9).