Çoğu kişi ayrılmadan önce bir “b planı” dener
Bu dinamik, 2022'de okulu bırakan öğrencilerin üniversite performansını analiz eden en son AlmaDiploma raporuyla ortaya çıkıyor. Aslında mezuniyetten bir yıl sonra bile altı kişiden biri için seçim tatmin edici değildi: %6,8'i vazgeçti, %9,3'ü derece değiştirdi kurs veya üniversite. Okul diploması “yaşlandıkça” bu sayıların daha da artması bekleniyor. 2020 mezunlarına bakıldığında yeterlilikten üç yıl sonra okulu bırakma oranı %9,3'e yükselirken, süreç içi değişiklik oranı %14,9'a ulaşıyor.
Üniversite deneyiminden en çok hayal kırıklığına uğrayanlar, profesyonel alanlardan gelen kız ve erkek öğrenciler gibi görünüyor: burada %17,6'sı kayıttan sonraki on iki ay içinde pes ediyor ve bu oran üç yıl sonra %24'e ulaşıyor. Her ne kadar mutlak anlamda, her yıl kayıt yaptıranların yüzde onundan azının bu tür bir diplomaya sahip olduğu göz önüne alındığında, sayıları çok fazla değildir. Teknik enstitü öğrencileri arasındaki okulu bırakma oranı da dikkat çekicidir: %10,7'si sadece bir yıl sonra mezuniyet hedefinden vazgeçerken, üç yıl sonra bu oran %17,6'ya yükselmektedir. Ancak en inatçı olanlar lise öğrencileridir: yalnızca %4,8'i üniversiteye zamanından önce ara verir, bu rakam mezuniyetten üç yıl sonra bile sabit kalır.
Bununla birlikte, lise öğrencileri aynı zamanda daha fazla akademik hareketlilik ile de karakterize edilmektedir: 10 kişiden 1'i, kayıttan sonraki on iki ay içinde üniversite veya diploma programını değiştirmektedir; bu oran, üç yıl sonra %16,5'e çıkmaktadır. Tam tersine, teknik ve profesyonel mezunlar arasında tercih daha radikal: öğrencilerin sırasıyla yalnızca %7,2'si ve %2,7'si üniversite dünyasına veda etmeden önce kendilerine ikinci bir şans veriyor. Bu, onların durumunda daha sonra ortaya çıkan bir eğilimdir: Mezuniyetten üç yıl sonra, teknik ve mesleki mezunlar arasında sırasıyla %12,1 ve 8'i ders veya üniversite değiştirmiştir. ,%6.
Aile geçmişi, cinsiyet ve okul notları yavaşlayabilir veya hızlanabilir
Skuola.net portalının gerçekleştirdiği raporda yapılan bir çalışmanın da belirttiği gibi, Olgunluk notunun bu kararlarda kesinlikle bir rolü var. Üniversite eğitimine hemen ara verilmesi, düşük puan alanlar arasında (%9,1) yüksek puan alanlara (%5,3) kıyasla daha yaygındır. Bununla birlikte, daha fazla ya da daha az uyumun arkasında, kişinin ait olduğu “cinsiyet” de vardır: Erkekler arasındaki ani okuldan ayrılmalar, ilk yılda kaydolanların %8,6'sını, kadınlarda ise yalnızca %5,5'ini ilgilendirmektedir. Son olarak dikkate alınması gereken aile faktörleri vardır.
Kayıt sırasında olduğu gibi, daha düşük bir kültürel altyapı, üniversite eğitimine daha düşük bir bağlılık anlamına gelir. Böylece, ebeveynlerinden en az birinin üniversite diplomasına sahip olduğu ailelerden mezun olanlar arasında on iki ay içinde okulu bırakma oranı %3,7'ye ulaşırken, ebeveynleri ortaokul diplomasına sahip olan mezunlar arasında bu oran %7,4'e yükselerek 11,1'e ulaşıyor. Daha düşük niteliklere sahip ebeveynleri olanların yüzdesi.
Mezuniyet hayallerinden vazgeçmeye yol açan nedenler
Motivasyon açısından bakıldığında, ilk başta, başlangıçtaki beklentilerle karşılaştırıldığında, öğretilen disiplinlerle ilgili genel bir memnuniyetsizlik buluyoruz: ayrılan veya değişen 2022 mezunları arasında %27,2 şunu söylüyor; diğer %8,5'lik kesim ise kursu çok zor bulmuştur; Ancak %9,9'u, örneğin kötü organizasyon, yapıların yetersizliği, yurtdışında staj ve deneyim fırsatlarının sınırlı olması nedeniyle kayıtlı oldukları üniversiteden memnun olmadıklarını belirtti. Ancak %12,5'i için terk etme, belki de sınırlı sayıda kontenjandan dolayı istenen kursa katılamamanın imkansızlığıyla bağlantılıdır, bu nedenle muhtemelen tercih edilen kursa erişmeyi beklerken başka bir şeyi tercih etmek zorunda kalınmaktadır. Tekrar. Son olarak geri kalan kısım kişisel nedenlerle (%16,9), işle ilgili (%15,7) veya ekonomik (%7,6) nedenlerle eğitimlerine ara vermeyi tercih etti. Ünvandan üç yıl sonra fikir değişikliği çoğunlukla iş (%24,1) ve kişisel nedenlerden (%20,4) kaynaklanmaktadır. Ancak ders içeriklerinden (%20,0) ve seçilen üniversitenin organizasyonundan (%11,6) memnun olmadıklarını listenin başına koyanların oranı hala yüksek.
“İtalya'da diğer Avrupa ülkeleri ve daha gelişmiş ekonomilerle karşılaştırıldığında çok az mezunumuz var: Bu, yirmi yıldır duyduğumuz bir nakarat. Akademik dağılım olgusunu pek duymadığımız şey: Mezunlar birinci sınıf öğrencilerinin azlığından değil, neredeyse yarısının yol boyunca kaybolmasından dolayı kayboluyor. Ve uzun süre beklemek de yeterli değil: AlmaDiploma verilerinin de doğruladığı gibi, daha ilk yıldan sonra 6 öğrenciden biri yanlış seçim yaptığına inandığı için üniversiteyi bırakıyor veya diploma programını değiştiriyor.”Skuola.net'in yöneticisi Daniele Grassucci de öyle.
Bu dinamik, 2022'de okulu bırakan öğrencilerin üniversite performansını analiz eden en son AlmaDiploma raporuyla ortaya çıkıyor. Aslında mezuniyetten bir yıl sonra bile altı kişiden biri için seçim tatmin edici değildi: %6,8'i vazgeçti, %9,3'ü derece değiştirdi kurs veya üniversite. Okul diploması “yaşlandıkça” bu sayıların daha da artması bekleniyor. 2020 mezunlarına bakıldığında yeterlilikten üç yıl sonra okulu bırakma oranı %9,3'e yükselirken, süreç içi değişiklik oranı %14,9'a ulaşıyor.
Üniversite deneyiminden en çok hayal kırıklığına uğrayanlar, profesyonel alanlardan gelen kız ve erkek öğrenciler gibi görünüyor: burada %17,6'sı kayıttan sonraki on iki ay içinde pes ediyor ve bu oran üç yıl sonra %24'e ulaşıyor. Her ne kadar mutlak anlamda, her yıl kayıt yaptıranların yüzde onundan azının bu tür bir diplomaya sahip olduğu göz önüne alındığında, sayıları çok fazla değildir. Teknik enstitü öğrencileri arasındaki okulu bırakma oranı da dikkat çekicidir: %10,7'si sadece bir yıl sonra mezuniyet hedefinden vazgeçerken, üç yıl sonra bu oran %17,6'ya yükselmektedir. Ancak en inatçı olanlar lise öğrencileridir: yalnızca %4,8'i üniversiteye zamanından önce ara verir, bu rakam mezuniyetten üç yıl sonra bile sabit kalır.
Bununla birlikte, lise öğrencileri aynı zamanda daha fazla akademik hareketlilik ile de karakterize edilmektedir: 10 kişiden 1'i, kayıttan sonraki on iki ay içinde üniversite veya diploma programını değiştirmektedir; bu oran, üç yıl sonra %16,5'e çıkmaktadır. Tam tersine, teknik ve profesyonel mezunlar arasında tercih daha radikal: öğrencilerin sırasıyla yalnızca %7,2'si ve %2,7'si üniversite dünyasına veda etmeden önce kendilerine ikinci bir şans veriyor. Bu, onların durumunda daha sonra ortaya çıkan bir eğilimdir: Mezuniyetten üç yıl sonra, teknik ve mesleki mezunlar arasında sırasıyla %12,1 ve 8'i ders veya üniversite değiştirmiştir. ,%6.
Aile geçmişi, cinsiyet ve okul notları yavaşlayabilir veya hızlanabilir
Skuola.net portalının gerçekleştirdiği raporda yapılan bir çalışmanın da belirttiği gibi, Olgunluk notunun bu kararlarda kesinlikle bir rolü var. Üniversite eğitimine hemen ara verilmesi, düşük puan alanlar arasında (%9,1) yüksek puan alanlara (%5,3) kıyasla daha yaygındır. Bununla birlikte, daha fazla ya da daha az uyumun arkasında, kişinin ait olduğu “cinsiyet” de vardır: Erkekler arasındaki ani okuldan ayrılmalar, ilk yılda kaydolanların %8,6'sını, kadınlarda ise yalnızca %5,5'ini ilgilendirmektedir. Son olarak dikkate alınması gereken aile faktörleri vardır.
Kayıt sırasında olduğu gibi, daha düşük bir kültürel altyapı, üniversite eğitimine daha düşük bir bağlılık anlamına gelir. Böylece, ebeveynlerinden en az birinin üniversite diplomasına sahip olduğu ailelerden mezun olanlar arasında on iki ay içinde okulu bırakma oranı %3,7'ye ulaşırken, ebeveynleri ortaokul diplomasına sahip olan mezunlar arasında bu oran %7,4'e yükselerek 11,1'e ulaşıyor. Daha düşük niteliklere sahip ebeveynleri olanların yüzdesi.
Mezuniyet hayallerinden vazgeçmeye yol açan nedenler
Motivasyon açısından bakıldığında, ilk başta, başlangıçtaki beklentilerle karşılaştırıldığında, öğretilen disiplinlerle ilgili genel bir memnuniyetsizlik buluyoruz: ayrılan veya değişen 2022 mezunları arasında %27,2 şunu söylüyor; diğer %8,5'lik kesim ise kursu çok zor bulmuştur; Ancak %9,9'u, örneğin kötü organizasyon, yapıların yetersizliği, yurtdışında staj ve deneyim fırsatlarının sınırlı olması nedeniyle kayıtlı oldukları üniversiteden memnun olmadıklarını belirtti. Ancak %12,5'i için terk etme, belki de sınırlı sayıda kontenjandan dolayı istenen kursa katılamamanın imkansızlığıyla bağlantılıdır, bu nedenle muhtemelen tercih edilen kursa erişmeyi beklerken başka bir şeyi tercih etmek zorunda kalınmaktadır. Tekrar. Son olarak geri kalan kısım kişisel nedenlerle (%16,9), işle ilgili (%15,7) veya ekonomik (%7,6) nedenlerle eğitimlerine ara vermeyi tercih etti. Ünvandan üç yıl sonra fikir değişikliği çoğunlukla iş (%24,1) ve kişisel nedenlerden (%20,4) kaynaklanmaktadır. Ancak ders içeriklerinden (%20,0) ve seçilen üniversitenin organizasyonundan (%11,6) memnun olmadıklarını listenin başına koyanların oranı hala yüksek.
“İtalya'da diğer Avrupa ülkeleri ve daha gelişmiş ekonomilerle karşılaştırıldığında çok az mezunumuz var: Bu, yirmi yıldır duyduğumuz bir nakarat. Akademik dağılım olgusunu pek duymadığımız şey: Mezunlar birinci sınıf öğrencilerinin azlığından değil, neredeyse yarısının yol boyunca kaybolmasından dolayı kayboluyor. Ve uzun süre beklemek de yeterli değil: AlmaDiploma verilerinin de doğruladığı gibi, daha ilk yıldan sonra 6 öğrenciden biri yanlış seçim yaptığına inandığı için üniversiteyi bırakıyor veya diploma programını değiştiriyor.”Skuola.net'in yöneticisi Daniele Grassucci de öyle.