“Yani C-listesindeki karakterlerle dışarıda çok gece mi geçiriyorsun?” diye sordu Brooke Gladstone, kapuçino makinesini çalıştırırken neşeyle.
Yine de WNYC’nin “On The Media” programının 1,2 milyon dinleyicisi için A-listesi: Hayranları onun hem haberlerle ilgili haberlerini hem de şişmanlığı çevreleyen ahlakçılık ve psikososyal etkiler gibi sayısız yaşam konusuna derinlemesine dalmasını seviyor. korkunun.
Şovun sunucusu ve yönetici editörü olan 67 yaşındaki Bayan Gladstone, ızgara yapmaktansa ızgara yapmaya alışkın. “Gözetlemeyi severim,” dedi. Ama o anın tadını çıkarıyordu: 9 Kasım akşamı, programın baş yapımcısı Katya Rogers kadına “kamu radyosunun Janis Joplin’i” ( “çünkü o en iyi türden bir asi,” dedi Bayan Rogers) ), WNYC’nin Plaza Hotel’deki yıllık bağış toplama etkinliğinde onurlandırıldı.
Galadan birkaç saat önce Victorian Park Slope kumtaşındaki Bayan Gladstone biraz sersemlemişti. Zevkin bir kısmı, ikiz kızları ve kardeşleri de dahil olmak üzere çok geniş ailesinin çoğunun etkinlik için şehre gelmiş olmasıydı. “Hala hayatta olanların çoğu kesinlikle burada olacak” dedi. Altı kişiden biri. “Yahudiler için biraz sorumsuzca, değil mi? Ama annem bebekleri severdi. Konuşmayı öğrendiğimizden beri bize olan ilgisini nasıl kaybettiğine dair şaka yapardı.”
Bayan Gladstone, o ve kardeşlerinin çoğunlukla “tiyatro meraklıları” olduğunu söyledi ve ilk yıllarını sahnede geçirdi. “Kayınvalideler ve fahişeler konusunda uzmanlaştım,” diye ekledi.
Bayan Gladstone’un neşeli ruh haline katkıda bulunan diğer faktör, ara sınavların ertesi günü, birçok analistin tahmin ettiği “kızıl dalga”nın asla gerçekleşmemesiydi. Bayan Gladstone, geçtiğimiz ay odayı okumaya geldiğinde haber yaptığı medya kuruluşlarının ne kadar yanlış olduğuna hayret etti. Kadın yapbozu sever ve bu da bir bilmeceydi.
“Bu bir ifşa mı?” diye sordu Bayan Gladstone’un atıştırmalıklar masaya konulduğunda içeri giren ağabeyi Howard Gladstone. “Çünkü sana bazı şeyler söyleyebilirim.”
Bayan Gladstone’un Pulitzer Ödüllü dış politika muhabiri kocası Fred Kaplan, onu doğru yolda tutmaya çalışırken yanında oldu. (Bayan Gladstone, dikkat eksikliği bozukluğu olduğunu söylüyor. Pek çok hevesi var diyelim.)
Ona en çok gurur duyduğu hikayeleri hatırlattı – yoksulluk üzerine bir 2016 yazısı ve tahliye üzerine bir 2019 yazısı (“Peabodys’i bunun için kazanmadım” dedi) – ve gazeteciliğe nasıl başladığına dair biraz bilgi verdi: Kırk dört yıl önce, onun garsonluk yaptığı bir DC restoranında onunla sohbet etme çabasıyla – “çok, çok kötü bir garson” dedi – ona Inquiry’de kendisi için yazması için bir şans teklif etti, sol- “artık var olmayan türden” eğilimli özgürlükçü dergi diye ekledi. MX füzesi hakkında yazdı. Ertesi gün garsonluk işinden de kovuldu.
Bayan Gladstone, Vox’un “Bugün, Açıklandı” podcast sunucusu Sean Rameswaram ile birlikte poz verdi. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Kumtaşında aile fotoğrafları vardı. Kahveli kek vardı. Bayan Gladstone’un “Majesteleri” olarak bahsettiği aile kedisi Mendel, medyanın buraya gelmemize nasıl yardımcı olduğunu tartışırken yakınlarda uzanıyordu – “burası” kutuplaşmış, medeni olmayan, alternatif gerçek dünyası Bayan Gladstone yapabileceğimizi söylüyor’ kaçmış gibi görünmüyorsun. (Şu anda Bayan Gladstone ve ekibi, aşırı sağın talk radyoya nasıl hakim olduğunu anlatan “The Divided Dial” adlı bir dizi üzerinde çalışıyorlar.)
Riskli medya tartışmalarının tavşan rolüne iniyoruz – sosyal platformlarda dopamin “beğeni” isabetleriyle nasıl manipüle edildiğimizi; “gerçekler” ve “gerçek” arasındaki fark; Bayan Gladstone’un 2011 tarihli kitabı “Etkileme Makinesi ”çizgi roman biçiminde anlatılan bir medya tarihi, “hak ettiğimiz medyayı” alacağımızı söylediğinde ileri görüşlüydü.
Öğleden sonra geç oluyordu. Bayan Gladstone’un hazırlanmak için yeterli zamanı olacak mıydı? Cömertçe, bu muhabirin endişesini paylaşmıyor gibiydi: “Turu ister misin?” Bir sinema izcisinin yönetmen “Bana başarılı bohemlere ait bir yer bul” dediğinde keşfettiği türden bir yer olan arka ile dolu güzel eklektik bir evde, kendi çalışmaları göze çarpıyordu.
“Sanırım onlara… merak dolapları diyorsun?” dedi, eBay’den satın aldığı ve Birinci Dünya Savaşı ecza dolabında sunduğu bir dizi nesneyi açığa vurarak – bir difteri ev kiti, 1916’dan kalma bir tıp dergisi, 1918’den kalma son kullanma tarihi geçmiş ilaçlar, pediatrik kemik testeresi. Bilirsin, her zamanki gibi.
O akşam daha sonra, Plaza Hotel balo salonunda, Bayan Gladstone, Yvonne Chu imzalı kobalt şantung bir elbise içinde canlı görünüyordu. Elbisesi, kıvırcık siyah saçlarındaki alamet-i farikası olan mavi çizgilerle uyumluydu. (“Fred, burnumu deldirirsem bana bakamayacağını söyledi, ben de ‘Güzel, o zaman mavi saçlara sahip olacağım’ dedim.” Bu 10 yıl önceydi.)
Normalde siyah giyinen Bayan Gladstone, siyah masa örtüleri ve daha koyu tonda çiçeklerden bir duvar istedi: delphiniums, güller, vanda orkideler. Amatör bir karışım uzmanı olan Bayan Gladstone ayrıca birkaç özel içki istedi.
Mekanın önceki sahibi Trump ailesinin olması da kutlama yapanların gözünden kaçmadı. Versailles benzeri balo salonunda partiye giden bir kişi, “Aman Tanrım, kaçış yok,” dedi. “Bu oda saf Ivana.” (Temmuz ayında ölen eski Bayan Trump, eski kocasının Bedminster, NJ’deki golf kulübüne gömülebilir, ancak ruhu tam da o odadaydı.)
Çikolatalı kek tatlısında Bayan Gladstone’un bir karikatürü vardı – başka nerede? — mikrofon. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Bayan Gladstone, galanın sunucusu “On the Media” hayranı olan Samantha Bee ile poz verdi. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Bayan Gladstone konuşması sırasında “Son derece minnettarım,” dedi. “Kendimi her zaman ayrıcalıklı hissettim. Mikrofonu her açtığımda, ‘Bunu her hafta yapmama nasıl izin veriyorlar?’ düşüncesi oluyor.” Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Kalabalıkta bir canlanma vardı – muhtemelen önceki geceden gelmeye devam eden ara sınav sonuçları nedeniyle. Olay ayrıca, WYNC’de liderliğin beyazlığına yönelik protestoları içeren bir iç kargaşa döneminin ardından geldi; işi aldığında WNYC yıldızı Brian Lehrer’in kim olduğunu bilmediğini kabul ettiği için çağrılan bir baş editör; #MeToo kovulmaları; ve Bayan Gladstone’un kendi yardımcı sunucusu Bob Garfield’ın zorbalık sorunları nedeniyle işten çıkarılması.
Yeni bir başkan ve İcra Kurulu Başkanı olan LaFontaine Oliver var ve bu değişiklik, bağışçılar arasında bir iyimserlik ruhu uyandırdı. Bay Oliver galada tanıtıldığında, çoğu şenlikli bir şekilde siyahlara bürünmüş kalabalıktan bir koro halinde parmak şıklattı.
Ödül sahibine duyulan aşk aşikardı. Gecenin sunucusu komedyen Samantha Bee, sahneye çıkmadan önce “Brooke, bana zor materyallerin içinden geçen bir yol gösteren zeki, mantıklı bir yetişkin ve Tanrım, buna bayılıyorum” dedi.
Bayan Bee, çoğu hafta sonu Bayan Gladstone’un programını iki kez dinlediğini belirtti. Sonuçlara atıfta bulunarak, “Seçim Gününden sonraki gün bir galaya ev sahipliği yapmak çok garip – ancak bu hepimizin beklediği bir deneyim değildi” diye ekledi.
The New Yorker’ın editörü ve Bayan Gladstone’un WNYC’deki meslektaşı olan “The New Yorker Radio Hour”un sunucusu David Remnick, “’Medyada’, ‘Odyssey’ yelkenli teknelerle ilgili olduğu gibi medya hakkındadır’ dedi. O ekledi: “Bu sadece hikayenin başlangıcı. ‘Medyada’ giderek artan bir şekilde bir kişinin saplantılarının, görüşlerinin, tartışmalarının ve karakterinin bir uzantısı haline geliyor.”
Bayan Gladstone odayı çalıştırdı – daha doğrusu oda onu çalıştırdı. İnsanları kendine çeken bir sıcaklığı var. Yeni ve eski arkadaşlarının ve WNYC destekçilerinin tebriklerini ve sarılmalarını nezaketle kabul ederken, fileto mignon ve tatlı patates graten kabul edilmedi.
Podyumdan daha fazla övgü ve High and Mighty Brass Band ve Kronos Quartet’in performanslarından sonra (bu, her şeyden önce bu, halka açık bir radyoydu), rahatlık yerini buldu – bir mikrofonun arkasında. “Son derece minnettarım; Kendimi her zaman ayrıcalıklı hissettim. Mikrofonu her açtığımda, ‘Bunu her hafta yapmama nasıl izin veriyorlar?’ düşüncesi oluyor.”
Bayan Gladstone partinin bitmesine hazır değildi. Plaza bara gitti, ailesi ve arkadaşlarıyla içti, sonra eve arabayla gitti. “O balo salonundaki olağanüstü haraçlar, tüm eski ve kalıcı dostluklar” için minnettar hissetti.
Ama aynı zamanda “uzun zaman önce kendime öğrettiğim bir ders için farklı türden bir minnettarlık yaşadı – kendi basına inanmamaya dikkat et” dedi. “Sizi gerçekten oyundan atabilir.”
Yine de WNYC’nin “On The Media” programının 1,2 milyon dinleyicisi için A-listesi: Hayranları onun hem haberlerle ilgili haberlerini hem de şişmanlığı çevreleyen ahlakçılık ve psikososyal etkiler gibi sayısız yaşam konusuna derinlemesine dalmasını seviyor. korkunun.
Şovun sunucusu ve yönetici editörü olan 67 yaşındaki Bayan Gladstone, ızgara yapmaktansa ızgara yapmaya alışkın. “Gözetlemeyi severim,” dedi. Ama o anın tadını çıkarıyordu: 9 Kasım akşamı, programın baş yapımcısı Katya Rogers kadına “kamu radyosunun Janis Joplin’i” ( “çünkü o en iyi türden bir asi,” dedi Bayan Rogers) ), WNYC’nin Plaza Hotel’deki yıllık bağış toplama etkinliğinde onurlandırıldı.
Galadan birkaç saat önce Victorian Park Slope kumtaşındaki Bayan Gladstone biraz sersemlemişti. Zevkin bir kısmı, ikiz kızları ve kardeşleri de dahil olmak üzere çok geniş ailesinin çoğunun etkinlik için şehre gelmiş olmasıydı. “Hala hayatta olanların çoğu kesinlikle burada olacak” dedi. Altı kişiden biri. “Yahudiler için biraz sorumsuzca, değil mi? Ama annem bebekleri severdi. Konuşmayı öğrendiğimizden beri bize olan ilgisini nasıl kaybettiğine dair şaka yapardı.”
Bayan Gladstone, o ve kardeşlerinin çoğunlukla “tiyatro meraklıları” olduğunu söyledi ve ilk yıllarını sahnede geçirdi. “Kayınvalideler ve fahişeler konusunda uzmanlaştım,” diye ekledi.
Bayan Gladstone’un neşeli ruh haline katkıda bulunan diğer faktör, ara sınavların ertesi günü, birçok analistin tahmin ettiği “kızıl dalga”nın asla gerçekleşmemesiydi. Bayan Gladstone, geçtiğimiz ay odayı okumaya geldiğinde haber yaptığı medya kuruluşlarının ne kadar yanlış olduğuna hayret etti. Kadın yapbozu sever ve bu da bir bilmeceydi.
“Bu bir ifşa mı?” diye sordu Bayan Gladstone’un atıştırmalıklar masaya konulduğunda içeri giren ağabeyi Howard Gladstone. “Çünkü sana bazı şeyler söyleyebilirim.”
Bayan Gladstone’un Pulitzer Ödüllü dış politika muhabiri kocası Fred Kaplan, onu doğru yolda tutmaya çalışırken yanında oldu. (Bayan Gladstone, dikkat eksikliği bozukluğu olduğunu söylüyor. Pek çok hevesi var diyelim.)
Ona en çok gurur duyduğu hikayeleri hatırlattı – yoksulluk üzerine bir 2016 yazısı ve tahliye üzerine bir 2019 yazısı (“Peabodys’i bunun için kazanmadım” dedi) – ve gazeteciliğe nasıl başladığına dair biraz bilgi verdi: Kırk dört yıl önce, onun garsonluk yaptığı bir DC restoranında onunla sohbet etme çabasıyla – “çok, çok kötü bir garson” dedi – ona Inquiry’de kendisi için yazması için bir şans teklif etti, sol- “artık var olmayan türden” eğilimli özgürlükçü dergi diye ekledi. MX füzesi hakkında yazdı. Ertesi gün garsonluk işinden de kovuldu.
Bayan Gladstone, Vox’un “Bugün, Açıklandı” podcast sunucusu Sean Rameswaram ile birlikte poz verdi. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Kumtaşında aile fotoğrafları vardı. Kahveli kek vardı. Bayan Gladstone’un “Majesteleri” olarak bahsettiği aile kedisi Mendel, medyanın buraya gelmemize nasıl yardımcı olduğunu tartışırken yakınlarda uzanıyordu – “burası” kutuplaşmış, medeni olmayan, alternatif gerçek dünyası Bayan Gladstone yapabileceğimizi söylüyor’ kaçmış gibi görünmüyorsun. (Şu anda Bayan Gladstone ve ekibi, aşırı sağın talk radyoya nasıl hakim olduğunu anlatan “The Divided Dial” adlı bir dizi üzerinde çalışıyorlar.)
Riskli medya tartışmalarının tavşan rolüne iniyoruz – sosyal platformlarda dopamin “beğeni” isabetleriyle nasıl manipüle edildiğimizi; “gerçekler” ve “gerçek” arasındaki fark; Bayan Gladstone’un 2011 tarihli kitabı “Etkileme Makinesi ”çizgi roman biçiminde anlatılan bir medya tarihi, “hak ettiğimiz medyayı” alacağımızı söylediğinde ileri görüşlüydü.
Öğleden sonra geç oluyordu. Bayan Gladstone’un hazırlanmak için yeterli zamanı olacak mıydı? Cömertçe, bu muhabirin endişesini paylaşmıyor gibiydi: “Turu ister misin?” Bir sinema izcisinin yönetmen “Bana başarılı bohemlere ait bir yer bul” dediğinde keşfettiği türden bir yer olan arka ile dolu güzel eklektik bir evde, kendi çalışmaları göze çarpıyordu.
“Sanırım onlara… merak dolapları diyorsun?” dedi, eBay’den satın aldığı ve Birinci Dünya Savaşı ecza dolabında sunduğu bir dizi nesneyi açığa vurarak – bir difteri ev kiti, 1916’dan kalma bir tıp dergisi, 1918’den kalma son kullanma tarihi geçmiş ilaçlar, pediatrik kemik testeresi. Bilirsin, her zamanki gibi.
O akşam daha sonra, Plaza Hotel balo salonunda, Bayan Gladstone, Yvonne Chu imzalı kobalt şantung bir elbise içinde canlı görünüyordu. Elbisesi, kıvırcık siyah saçlarındaki alamet-i farikası olan mavi çizgilerle uyumluydu. (“Fred, burnumu deldirirsem bana bakamayacağını söyledi, ben de ‘Güzel, o zaman mavi saçlara sahip olacağım’ dedim.” Bu 10 yıl önceydi.)
Normalde siyah giyinen Bayan Gladstone, siyah masa örtüleri ve daha koyu tonda çiçeklerden bir duvar istedi: delphiniums, güller, vanda orkideler. Amatör bir karışım uzmanı olan Bayan Gladstone ayrıca birkaç özel içki istedi.
Mekanın önceki sahibi Trump ailesinin olması da kutlama yapanların gözünden kaçmadı. Versailles benzeri balo salonunda partiye giden bir kişi, “Aman Tanrım, kaçış yok,” dedi. “Bu oda saf Ivana.” (Temmuz ayında ölen eski Bayan Trump, eski kocasının Bedminster, NJ’deki golf kulübüne gömülebilir, ancak ruhu tam da o odadaydı.)
Çikolatalı kek tatlısında Bayan Gladstone’un bir karikatürü vardı – başka nerede? — mikrofon. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Bayan Gladstone, galanın sunucusu “On the Media” hayranı olan Samantha Bee ile poz verdi. Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Bayan Gladstone konuşması sırasında “Son derece minnettarım,” dedi. “Kendimi her zaman ayrıcalıklı hissettim. Mikrofonu her açtığımda, ‘Bunu her hafta yapmama nasıl izin veriyorlar?’ düşüncesi oluyor.” Kredi… The New York Times için Nina Westervelt
Kalabalıkta bir canlanma vardı – muhtemelen önceki geceden gelmeye devam eden ara sınav sonuçları nedeniyle. Olay ayrıca, WYNC’de liderliğin beyazlığına yönelik protestoları içeren bir iç kargaşa döneminin ardından geldi; işi aldığında WNYC yıldızı Brian Lehrer’in kim olduğunu bilmediğini kabul ettiği için çağrılan bir baş editör; #MeToo kovulmaları; ve Bayan Gladstone’un kendi yardımcı sunucusu Bob Garfield’ın zorbalık sorunları nedeniyle işten çıkarılması.
Yeni bir başkan ve İcra Kurulu Başkanı olan LaFontaine Oliver var ve bu değişiklik, bağışçılar arasında bir iyimserlik ruhu uyandırdı. Bay Oliver galada tanıtıldığında, çoğu şenlikli bir şekilde siyahlara bürünmüş kalabalıktan bir koro halinde parmak şıklattı.
Ödül sahibine duyulan aşk aşikardı. Gecenin sunucusu komedyen Samantha Bee, sahneye çıkmadan önce “Brooke, bana zor materyallerin içinden geçen bir yol gösteren zeki, mantıklı bir yetişkin ve Tanrım, buna bayılıyorum” dedi.
Bayan Bee, çoğu hafta sonu Bayan Gladstone’un programını iki kez dinlediğini belirtti. Sonuçlara atıfta bulunarak, “Seçim Gününden sonraki gün bir galaya ev sahipliği yapmak çok garip – ancak bu hepimizin beklediği bir deneyim değildi” diye ekledi.
The New Yorker’ın editörü ve Bayan Gladstone’un WNYC’deki meslektaşı olan “The New Yorker Radio Hour”un sunucusu David Remnick, “’Medyada’, ‘Odyssey’ yelkenli teknelerle ilgili olduğu gibi medya hakkındadır’ dedi. O ekledi: “Bu sadece hikayenin başlangıcı. ‘Medyada’ giderek artan bir şekilde bir kişinin saplantılarının, görüşlerinin, tartışmalarının ve karakterinin bir uzantısı haline geliyor.”
Bayan Gladstone odayı çalıştırdı – daha doğrusu oda onu çalıştırdı. İnsanları kendine çeken bir sıcaklığı var. Yeni ve eski arkadaşlarının ve WNYC destekçilerinin tebriklerini ve sarılmalarını nezaketle kabul ederken, fileto mignon ve tatlı patates graten kabul edilmedi.
Podyumdan daha fazla övgü ve High and Mighty Brass Band ve Kronos Quartet’in performanslarından sonra (bu, her şeyden önce bu, halka açık bir radyoydu), rahatlık yerini buldu – bir mikrofonun arkasında. “Son derece minnettarım; Kendimi her zaman ayrıcalıklı hissettim. Mikrofonu her açtığımda, ‘Bunu her hafta yapmama nasıl izin veriyorlar?’ düşüncesi oluyor.”
Bayan Gladstone partinin bitmesine hazır değildi. Plaza bara gitti, ailesi ve arkadaşlarıyla içti, sonra eve arabayla gitti. “O balo salonundaki olağanüstü haraçlar, tüm eski ve kalıcı dostluklar” için minnettar hissetti.
Ama aynı zamanda “uzun zaman önce kendime öğrettiğim bir ders için farklı türden bir minnettarlık yaşadı – kendi basına inanmamaya dikkat et” dedi. “Sizi gerçekten oyundan atabilir.”