INVALSI 2022 Denemelerinden endişe verici işaretler
Skuola.net portalı tarafından gerçekleştirilen en son mevcut verilerin analizi ile kanıtlandığı gibi, cevabı aşağı yukarı zaten biliyoruz. Ve bu en heyecan verici değil. Testlerin en az iki kritik konuya işaret ettiği 2022’de yaşananlara kıyasla durumun önemli ölçüde değişmiş olması olası değildir: testlerin kapsadığı tüm konularda öğrencilerin yalnızca yarısının beklenen minimum seviyelere ulaştığını gösteren genel bir tablo. ve sık sık olduğu gibi, Kuzey ve Güney İtalya arasında güçlü bir uçurum.
İtalyanca: Lise öğrencilerinin sadece yarısı bunu kolaylıkla halleder
İtalyanca söz konusu olduğunda, bireysel disiplinlerin ayrıntılarına inildiğinde – yani anadildeki bir metni anlama ve analiz etme becerisi – on iki ay önce, gelecekteki mezunların yalnızca %52’si en azından temel bir düzeye (L3) ulaştı ve bunu doğruladı. bu yetkinliğin düşüş eğilimi. Ancak, belirtildiği gibi, durum coğrafi olarak çok farklıdır: Kuzey bölgelerindeki blok, temel seviyedeki öğrencilerin %63’üne ulaşıyorsa (bu rakam heyecan verici değil, ancak yine de ulusal seviyeden daha iyi), Güney bölgelerinde ise (Adalar dahil) zorlukla %40’a ulaşır ve ortalama olarak 2. seviyede durur. Merkezde ise ortalama rakam civarında yerleşir.
Matematik: çoğu kişinin gözden kaçırdığı önemli bir beceri
Bununla birlikte, daha da kötüsü, önümüzdeki yıllarda eğitim ve çalışma ortamlarına başarılı bir şekilde girmek için düzgün bir şekilde ele alınması giderek daha önemli olacak bir konu olan matematikle ilgili tablodur. Burada aslında INVALSI 2022’ye giren öğrencilerin ortalama olarak tam olarak %50’si en az 3. seviyeye ulaşmış durumda. Ayrıca burada zaman içinde bir bozulma var: 2019’da temel seviyeye sahip öğrenciler %61 idi. Ve yine Kuzey’de 3 öğrenciden en az 2’si için temel seviyeye kolayca ulaşmak mümkündür (rakam %63 ile %66 arasında dalgalanmaktadır); bundan sonra, biri Güneye doğru alçaldıkça rakam çöker: Merkezde minimum L3 ile %48’de durur, Güneyde ve Adalarda 3 öğrenciden 1’den fazlası kurtarılmaz (L3 veya daha yüksek) sadece %33’tür).
Turkish: özellikle yazılmamışsa kırmızı alarmdır
Ancak gerçek “kara delik”, “dinleme” bölümünde İngilizce tarafından temsil edilmektedir. (dinleme)INVALSI Enstitüsü’nün bu konuda yaptığı analizi oluşturan iki bölümden biri. Kılavuza göre lise sonunda alınması gereken seviye B2 mi olmalı? En son ankette, ulusal düzeyde yalnızca %38’i buna sahip olduğunu gösterdi (ortalama sonuç B1’dir). Açıkçası, burada bile Kuzey-Güney farklılıklarından kaçış yok: kuzey bölgelerinde ortalama olarak %50’lik psikolojik eşiği aşmak mümkün, Güney’de ve Adalar’da %24’te duruyor (yani 14’ten daha azının İngilizce bir diyaloğu nasıl “çözeceğini” oldukça kolay bir şekilde bildiği ve birkaç öğrencinin temel bilgileri tamamen kaçırdığı, hatta B1’e bile ulaşmadığı).
Buna karşılık, İngilizce “okuma” bölümündeki veriler (okuma), güven verici geliyor (ama değil). İtalyanlarla aşağı yukarı aynı seviyedeyiz: ulusal ölçekte %52’si B2’ye ulaşıyor. Ortalama rakam B1 ve B2 arasında dalgalanırken. Çeşitli bölgeleri ilgilendiren konularda da İtalyan ile uyumlu sonuçlar: Kuzeyde B2’nin %60’ı pratikte her zaman aşılır (Kuzey-Doğu’da %64’e ulaşır), Merkezde yaklaşık %50, Güney’de ve Adalarda ise %38’dir.
Ailenin sosyo-kültürel durumu hala belirleyicidir.
Bu özel verileri desteklemek için, okulun çözemediği ancak aksine, vurgulama riski taşıyan diğer sorunları gösteren genel “bağlam” verileri de vardır. Sosyo-ekonomik geçmişe bağlı olarak öğrenmedeki farklılıklar gibi. Orta öğrenim yolunun sonunda, aslında, en az bir ebeveyni diploma sahibi olanların INVALSI sonuçları, her iki ebeveyni de diplomalı olanlardan açıkça daha iyidir; niteliklerin daha düşük olması şöyle dursun. Bu özellikle yabancı dil için geçerlidir.
Tıpkı sözde mükemmel öğrenciler – en yüksek seviyelere ulaşanlar – üzerinde dururken, sosyal açıdan avantajlı ailelerden gelenlerin yüzdesinin daha geri bağlamlardan gelenlere kıyasla iki katından fazla olması tesadüf olamaz. Aynı şekilde, sosyal dezavantaj, kişiyi “örtük dağılma” tehlikesine maruz bırakır – yani, bir dereceye sahip olmasına rağmen, o seviye için asgari öğrenmeye sahip olmadığında – varlıklı bir durumda olduğundan iki kat daha fazla.
Örtük dağılım: on mezundan biri sekizinci sınıf becerilerine sahiptir
Örtük dağılım, INVALSI testleri tarafından haritalanan belki de en rahatsız edici veridir. Bu koşul, tabiri caizse, İtalyanca, Matematik ve İngilizce’de aynı anda asgari beceri düzeyini aşmayanlara mahsustur. Pratik terimlerle ifade edilecek olursa, bu öğrenciler okul sonunda beklenen düzeye ulaşamamaktadırlar. Geçen yıl lisenin beşinci yılında INVALSI testlerine girenlerin %9,7’sini oluşturuyorlar. Diplomayı almış olsalardı – bu bilinmiyor – temel beceriler açısından ortaokul diplomasıyla karşılaştırılabilir bir değere sahip olacaktı.
Skuola.net portalı tarafından gerçekleştirilen en son mevcut verilerin analizi ile kanıtlandığı gibi, cevabı aşağı yukarı zaten biliyoruz. Ve bu en heyecan verici değil. Testlerin en az iki kritik konuya işaret ettiği 2022’de yaşananlara kıyasla durumun önemli ölçüde değişmiş olması olası değildir: testlerin kapsadığı tüm konularda öğrencilerin yalnızca yarısının beklenen minimum seviyelere ulaştığını gösteren genel bir tablo. ve sık sık olduğu gibi, Kuzey ve Güney İtalya arasında güçlü bir uçurum.
İtalyanca: Lise öğrencilerinin sadece yarısı bunu kolaylıkla halleder
İtalyanca söz konusu olduğunda, bireysel disiplinlerin ayrıntılarına inildiğinde – yani anadildeki bir metni anlama ve analiz etme becerisi – on iki ay önce, gelecekteki mezunların yalnızca %52’si en azından temel bir düzeye (L3) ulaştı ve bunu doğruladı. bu yetkinliğin düşüş eğilimi. Ancak, belirtildiği gibi, durum coğrafi olarak çok farklıdır: Kuzey bölgelerindeki blok, temel seviyedeki öğrencilerin %63’üne ulaşıyorsa (bu rakam heyecan verici değil, ancak yine de ulusal seviyeden daha iyi), Güney bölgelerinde ise (Adalar dahil) zorlukla %40’a ulaşır ve ortalama olarak 2. seviyede durur. Merkezde ise ortalama rakam civarında yerleşir.
Matematik: çoğu kişinin gözden kaçırdığı önemli bir beceri
Bununla birlikte, daha da kötüsü, önümüzdeki yıllarda eğitim ve çalışma ortamlarına başarılı bir şekilde girmek için düzgün bir şekilde ele alınması giderek daha önemli olacak bir konu olan matematikle ilgili tablodur. Burada aslında INVALSI 2022’ye giren öğrencilerin ortalama olarak tam olarak %50’si en az 3. seviyeye ulaşmış durumda. Ayrıca burada zaman içinde bir bozulma var: 2019’da temel seviyeye sahip öğrenciler %61 idi. Ve yine Kuzey’de 3 öğrenciden en az 2’si için temel seviyeye kolayca ulaşmak mümkündür (rakam %63 ile %66 arasında dalgalanmaktadır); bundan sonra, biri Güneye doğru alçaldıkça rakam çöker: Merkezde minimum L3 ile %48’de durur, Güneyde ve Adalarda 3 öğrenciden 1’den fazlası kurtarılmaz (L3 veya daha yüksek) sadece %33’tür).
Turkish: özellikle yazılmamışsa kırmızı alarmdır
Ancak gerçek “kara delik”, “dinleme” bölümünde İngilizce tarafından temsil edilmektedir. (dinleme)INVALSI Enstitüsü’nün bu konuda yaptığı analizi oluşturan iki bölümden biri. Kılavuza göre lise sonunda alınması gereken seviye B2 mi olmalı? En son ankette, ulusal düzeyde yalnızca %38’i buna sahip olduğunu gösterdi (ortalama sonuç B1’dir). Açıkçası, burada bile Kuzey-Güney farklılıklarından kaçış yok: kuzey bölgelerinde ortalama olarak %50’lik psikolojik eşiği aşmak mümkün, Güney’de ve Adalar’da %24’te duruyor (yani 14’ten daha azının İngilizce bir diyaloğu nasıl “çözeceğini” oldukça kolay bir şekilde bildiği ve birkaç öğrencinin temel bilgileri tamamen kaçırdığı, hatta B1’e bile ulaşmadığı).
Buna karşılık, İngilizce “okuma” bölümündeki veriler (okuma), güven verici geliyor (ama değil). İtalyanlarla aşağı yukarı aynı seviyedeyiz: ulusal ölçekte %52’si B2’ye ulaşıyor. Ortalama rakam B1 ve B2 arasında dalgalanırken. Çeşitli bölgeleri ilgilendiren konularda da İtalyan ile uyumlu sonuçlar: Kuzeyde B2’nin %60’ı pratikte her zaman aşılır (Kuzey-Doğu’da %64’e ulaşır), Merkezde yaklaşık %50, Güney’de ve Adalarda ise %38’dir.
Ailenin sosyo-kültürel durumu hala belirleyicidir.
Bu özel verileri desteklemek için, okulun çözemediği ancak aksine, vurgulama riski taşıyan diğer sorunları gösteren genel “bağlam” verileri de vardır. Sosyo-ekonomik geçmişe bağlı olarak öğrenmedeki farklılıklar gibi. Orta öğrenim yolunun sonunda, aslında, en az bir ebeveyni diploma sahibi olanların INVALSI sonuçları, her iki ebeveyni de diplomalı olanlardan açıkça daha iyidir; niteliklerin daha düşük olması şöyle dursun. Bu özellikle yabancı dil için geçerlidir.
Tıpkı sözde mükemmel öğrenciler – en yüksek seviyelere ulaşanlar – üzerinde dururken, sosyal açıdan avantajlı ailelerden gelenlerin yüzdesinin daha geri bağlamlardan gelenlere kıyasla iki katından fazla olması tesadüf olamaz. Aynı şekilde, sosyal dezavantaj, kişiyi “örtük dağılma” tehlikesine maruz bırakır – yani, bir dereceye sahip olmasına rağmen, o seviye için asgari öğrenmeye sahip olmadığında – varlıklı bir durumda olduğundan iki kat daha fazla.
Örtük dağılım: on mezundan biri sekizinci sınıf becerilerine sahiptir
Örtük dağılım, INVALSI testleri tarafından haritalanan belki de en rahatsız edici veridir. Bu koşul, tabiri caizse, İtalyanca, Matematik ve İngilizce’de aynı anda asgari beceri düzeyini aşmayanlara mahsustur. Pratik terimlerle ifade edilecek olursa, bu öğrenciler okul sonunda beklenen düzeye ulaşamamaktadırlar. Geçen yıl lisenin beşinci yılında INVALSI testlerine girenlerin %9,7’sini oluşturuyorlar. Diplomayı almış olsalardı – bu bilinmiyor – temel beceriler açısından ortaokul diplomasıyla karşılaştırılabilir bir değere sahip olacaktı.