Sözden eyleme geçiş kısadır
Durumu daha da kötüleştirmek için, bu eylemlerin doğası da var. Vakaların büyük çoğunluğunun (%70) bunların sözlü olarak durdurulan saldırılar olduğu doğrudur – hakaretler, uygunsuz cevaplar, yüksek sesle protestolar – ancak aynı zamanda bir bar kavgasına çok benzeyen olayları bildirenlerin sayısı: %18 çoğunlukla ” fiziksel” saldırılar (nesne fırlatma, yüz yüze, elleri birbirine vurma vb.) ve %12’lik bir oran da ağır sözler ve kısa mesafeli çatışmaların bir karışımını bildiriyor. Ayrıca, okul zorbalığı olaylarına benzer şekilde, genellikle yalnızca bir öğretmen hedef alınır: okulda öğretmenlere yönelik saldırılara tanık olan öğrencilerin %64’ü bunu söylüyor.
Akıllı telefonlar durumu daha da kötüleştiriyor
Bu nedenle, yeni nesil öğrenciler için öğretmen figürü, her zaman yanında taşıdığı dokunulmazlık havasını kaybetmiş gibi görünüyor. Olsa bile, belki de çoğu zaman temelde derin kişisel anlaşmazlıklar değil, “gösteri yapma” arzusu olabilir. Dijital çağın bunda parmağı olabilir. Şiddet olaylarını paylaşan erkeklerin %40 kadarı, olayların gelişmesi sırasında birinin sahneyi filme almakla ilgilendiğini söylüyor. Ve aralarında, %80’den fazlası, “meydan okumanın” çoğu zaman sadece filme alınmak üzere yaratıldığını veya en azından daha doğal hale getirildiğini iddia ediyor. Bu aynı zamanda, bu görüntülerin daha geniş bir kitleye (%56) erişilebilen bir sosyal ağda veya bir okul (%20) veya sınıf (%16) sohbetinde neden dakik bir şekilde ortaya çıktığını da açıklıyor.
Öğretmenler durumu düzeltmeye çalışıyor
Olguların ne kadar hafife alındığı konusunda fikir veren dinamikler. Ayrıca, çoğu kez, soruyu sınıfın dört duvarı arasına hapseden öğretmenlerin kendileridir. Öğrencilerin hikayelerine göre, en çok benimsenen çözüm – yani vakaların %60’ında – “dahili” önlemdi: kayıt defterine bir not veya benzeri bir şey. Hatta 4 vakadan 1’inde öğretmenler konuyu çok fazla öne çıkarmamak için sessizce acı çekmeyi tercih etmişler ve en fazla seslerini yükseltmişlerdir. Vakaların sadece %15’inde öğretmen başkanlığı dahil etmiştir. Ve muhtemelen sorunlar burada ortaya çıkıyor: 3 vakadan 2’sinde uzaklaştırma, topluluk çalışması veya ailenin katılımı gibi ağır cezalara ulaşıldı.
Aileler her zaman yardımcı olmuyor
Bununla birlikte, genellikle sadece birkaç kez (% 22) açıkça öğretmenin tarafını tutan ebeveynler. Çoğu (%49) önce vakayı değerlendirmek istiyor ve endişe verici bir %29, ne olursa olsun çocuklarını destekleme eğiliminde. Benzer şekilde, bu olaylar meydana geldiğinde, diğer öğrenciler sorunu durdurmak için pek bir şey yapmıyor: sadece 5 vakadan 1’inde sınıfın büyük bir kısmı öğretmenin tarafını tuttu, 1 vakada 3 saldırganı destekleyerek onu körükledi. geri kalan durumlarda hiçbir şey yapmadan gözlemledi. Soruyu hafife almaya devam etmenin yalnızca durumu olduğundan daha kötü hale getirme riskinin olduğuna dair bir işaret.
“Şimdiye kadar öğrencilerin öğretmenlere yönelik tacizlerini münferit bir gerçek olarak göz ardı edemeyiz: Skuola.net tarafından toplanan haberler ve veriler bize geçmişe kıyasla açıkça büyüyen bir fenomeni anlatıyor. Ve uygulanması gereken pek çok müdahale var: öğrencilere psikolojik destek vermekten, bazı zorlukların saldırgan veya şiddet içeren davranışlara dönüşmesini önlemek için, genellikle çocuklarından yana olma eğiliminde olan aileleri bilinçlendirmeye kadar. Öğretmenlerin eğitimini unutmadan: üçüncü binyılda ergenleri yönetmek çok karmaşıktır ve özel hazırlık göz ardı edilemez”yani Skuola.net’in yöneticisi Daniele Grassucci.
Durumu daha da kötüleştirmek için, bu eylemlerin doğası da var. Vakaların büyük çoğunluğunun (%70) bunların sözlü olarak durdurulan saldırılar olduğu doğrudur – hakaretler, uygunsuz cevaplar, yüksek sesle protestolar – ancak aynı zamanda bir bar kavgasına çok benzeyen olayları bildirenlerin sayısı: %18 çoğunlukla ” fiziksel” saldırılar (nesne fırlatma, yüz yüze, elleri birbirine vurma vb.) ve %12’lik bir oran da ağır sözler ve kısa mesafeli çatışmaların bir karışımını bildiriyor. Ayrıca, okul zorbalığı olaylarına benzer şekilde, genellikle yalnızca bir öğretmen hedef alınır: okulda öğretmenlere yönelik saldırılara tanık olan öğrencilerin %64’ü bunu söylüyor.
Akıllı telefonlar durumu daha da kötüleştiriyor
Bu nedenle, yeni nesil öğrenciler için öğretmen figürü, her zaman yanında taşıdığı dokunulmazlık havasını kaybetmiş gibi görünüyor. Olsa bile, belki de çoğu zaman temelde derin kişisel anlaşmazlıklar değil, “gösteri yapma” arzusu olabilir. Dijital çağın bunda parmağı olabilir. Şiddet olaylarını paylaşan erkeklerin %40 kadarı, olayların gelişmesi sırasında birinin sahneyi filme almakla ilgilendiğini söylüyor. Ve aralarında, %80’den fazlası, “meydan okumanın” çoğu zaman sadece filme alınmak üzere yaratıldığını veya en azından daha doğal hale getirildiğini iddia ediyor. Bu aynı zamanda, bu görüntülerin daha geniş bir kitleye (%56) erişilebilen bir sosyal ağda veya bir okul (%20) veya sınıf (%16) sohbetinde neden dakik bir şekilde ortaya çıktığını da açıklıyor.
Öğretmenler durumu düzeltmeye çalışıyor
Olguların ne kadar hafife alındığı konusunda fikir veren dinamikler. Ayrıca, çoğu kez, soruyu sınıfın dört duvarı arasına hapseden öğretmenlerin kendileridir. Öğrencilerin hikayelerine göre, en çok benimsenen çözüm – yani vakaların %60’ında – “dahili” önlemdi: kayıt defterine bir not veya benzeri bir şey. Hatta 4 vakadan 1’inde öğretmenler konuyu çok fazla öne çıkarmamak için sessizce acı çekmeyi tercih etmişler ve en fazla seslerini yükseltmişlerdir. Vakaların sadece %15’inde öğretmen başkanlığı dahil etmiştir. Ve muhtemelen sorunlar burada ortaya çıkıyor: 3 vakadan 2’sinde uzaklaştırma, topluluk çalışması veya ailenin katılımı gibi ağır cezalara ulaşıldı.
Aileler her zaman yardımcı olmuyor
Bununla birlikte, genellikle sadece birkaç kez (% 22) açıkça öğretmenin tarafını tutan ebeveynler. Çoğu (%49) önce vakayı değerlendirmek istiyor ve endişe verici bir %29, ne olursa olsun çocuklarını destekleme eğiliminde. Benzer şekilde, bu olaylar meydana geldiğinde, diğer öğrenciler sorunu durdurmak için pek bir şey yapmıyor: sadece 5 vakadan 1’inde sınıfın büyük bir kısmı öğretmenin tarafını tuttu, 1 vakada 3 saldırganı destekleyerek onu körükledi. geri kalan durumlarda hiçbir şey yapmadan gözlemledi. Soruyu hafife almaya devam etmenin yalnızca durumu olduğundan daha kötü hale getirme riskinin olduğuna dair bir işaret.
“Şimdiye kadar öğrencilerin öğretmenlere yönelik tacizlerini münferit bir gerçek olarak göz ardı edemeyiz: Skuola.net tarafından toplanan haberler ve veriler bize geçmişe kıyasla açıkça büyüyen bir fenomeni anlatıyor. Ve uygulanması gereken pek çok müdahale var: öğrencilere psikolojik destek vermekten, bazı zorlukların saldırgan veya şiddet içeren davranışlara dönüşmesini önlemek için, genellikle çocuklarından yana olma eğiliminde olan aileleri bilinçlendirmeye kadar. Öğretmenlerin eğitimini unutmadan: üçüncü binyılda ergenleri yönetmek çok karmaşıktır ve özel hazırlık göz ardı edilemez”yani Skuola.net’in yöneticisi Daniele Grassucci.