Zihinsel sağlık, öğrenciler için de her şeyden önce bir önceliktir
Aslında öğrenciler için okuldaki psikolojik sağlıklarının gözetilmesi, uygulanması gereken en acil müdahaledir. Skuola.net portalı tarafından düzenlenen konsültasyona katılan 6 binin üzerinde öğrencinin de altını çizdiği gibi. Ancak öğretmenler bile bu alanda desteklenmeye giderek artan bir ihtiyaç duyuyor gibi görünüyor.
Peki somut olarak bu eylemler nelerden oluşacak? Kızlara ve erkeklere nasıl yardım etmeye çalışacağız? Bunu anlamak için Skuola.net bunu herkesten daha iyi açıklayabilecek kişilere danıştı: David Lazzari, Psikologlar Birliği Ulusal Başkanı.
Her okula bir psikolog: Bu gerçekten gerçekçi bir senaryo mu?
“Çok açık olmalıyız: şimdilik hiçbir şey değişmiyor. Duyuru politikalarından uzak durup pratikte neler olacağını görmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Protokol, açıklanan iki hedefi olan bir yolun yalnızca başlangıcıdır: öğrencilerin psiko-davranışsal sorunlarını önlemek ve yaşam için kişisel becerilerin kazanılması ve psiko-ilişkisel refahın desteklenmesi için proje yollarını güçlendirmek..
Protokol şu anda ne yapmanıza izin veriyor?
“Protokol bir aracı ve yolu tanımlar. Uygulama aracı, okul psikologlarının “bölgesel birimler” olarak adlandırılan gruplarının etkinleştirilmesidir. Okulun il ve bölge okul müdürlükleri, tabiri caizse eski müfettişleri ile yapılan organizasyonu göz önüne alındığında, en işlevsel boyutun taşra boyutu olduğuna inanıyorum. Ancak çalışma yöntemi, hedeflerin belirlenmesi için Ulusal Psikoloji Dernekleri Konseyi ve Bakanlıktan oluşan üniter bir komitenin kurulmasıdır.”.
Psikoloji bir okul topluluğuna nasıl uyum sağlayabilir?
“Okul psikolojisi Avrupa'da ve diğer birçok ülkede bir gerçekliktir. 2023'te İtalya'da farklı ülkelerin deneyimlerini araştırmak ve karşılaştırmak için iki uluslararası toplantı düzenlendi. Neye ihtiyaç olduğu ve ne yapılması gerektiğine dair çalışmalarımız ve net fikirlerimiz var. Bu spesifik ve konsolide bir uzmanlık alanıdır ve ciddi bir ülkenin becerileri ve işe yarayan şeyleri geliştirmesi gerektiğine inanıyorum. Özellikle 2020-2022 yılları arasında İtalyan okullarının %75'inde gerçekleştirilen denemeler oldukça tatmin edici sonuçlar verdiği için”.
Bireysel psikolog iken okullara nasıl yardımcı olabilir?
“Okul psikoloğu enstitüdeki herhangi bir kişinin yerini almaz; kız ve erkek çocuklarına, öğretmenlere, tüm personele ve organizasyona yönelik sistem danışmanlığı yapar. Bugün gençlerin gelişiminde çok önemli bir rol oynamak olarak adlandırılan bağlamda süreçlerin kolaylaştırıcısıdır”..
Bu pratikte ne anlama geliyor?
“Bireysel ve grup düzeyinde dinlemenin yanı sıra proaktif müdahaleler de olabilir. 20-22 yıllık iki yıllık dönemdeki denemeler, okulun ihtiyaçlarına göre 360 derecelik, klasik yardım masalarına kıyasla yenilikçi bir aktiviteye tanık oldu. Ancak sorulması gereken asıl soru başkadır: Artık herkesin görebileceği yapısal bir duruma yanıt vermek için bir şeyler yapmak ister misiniz? Etrafıma baktığımda bilinçli ve olgun bir şekilde yardım isteyen birçok çocuk ve endişeli ebeveynler görüyorum. Eğer siyaset bu konuyla ilgilenmek istiyorsa, protokol boşa harcanmaması gereken bir fırsattır ve Hükümet, Bakan Valditara'nın çabalarını desteklemelidir.”.
Ancak böyle bir yol öğretmenlere nasıl faydalı olabilir?
“Birçok öğrenciye göre, okulla ilgili kötü hisler tam olarak çok empatik olmayan öğretmenlere ve değerlendirme sisteminin organizasyonuna ya da tükenmişliğe yol açan kendi kendine çalışmaya bağlıdır. Ancak diğer yandan öğretmenlere giderek yeni görevler yüklemekteyiz, öğretmenleri düşünün. Bu kadar önemli ve hassas işleri yapanlar için yardımın, tartışma imkânının da esas olduğu açıktır. Stres olduğunda ilk şey kapanmadır, empati kaybıdır. Öğretmenler makine değildir, onlardan insanlığın tanığı olmalarını istiyoruz ama o zaman onlara insan gibi davranmalıyız.”.
Bu tür girişimler yeterli olabilir mi, yoksa daha fazlasına mı ihtiyaç var?
“Tek bir önlemin her şeyi çözebileceğini düşünmek saçma. Önemsizleştirmekten kaçınalım, büyük bir risk alıyoruz: Psikolojiyi geliştirmek, gelişimi, çalışmayı, ilişkileri, sağlığı, hayatla yüzleşme yeteneğini etkileyen bir kırgınlığı azaltmak için hiçbir şey yapmamak, ülkenin insan sermayesinden ödün vermek anlamına gelir ve hastalığın tedavisini zorlaştırır. sürdürülemez olan en ciddi durumlar”.
Aslında öğrenciler için okuldaki psikolojik sağlıklarının gözetilmesi, uygulanması gereken en acil müdahaledir. Skuola.net portalı tarafından düzenlenen konsültasyona katılan 6 binin üzerinde öğrencinin de altını çizdiği gibi. Ancak öğretmenler bile bu alanda desteklenmeye giderek artan bir ihtiyaç duyuyor gibi görünüyor.
Peki somut olarak bu eylemler nelerden oluşacak? Kızlara ve erkeklere nasıl yardım etmeye çalışacağız? Bunu anlamak için Skuola.net bunu herkesten daha iyi açıklayabilecek kişilere danıştı: David Lazzari, Psikologlar Birliği Ulusal Başkanı.
Her okula bir psikolog: Bu gerçekten gerçekçi bir senaryo mu?
“Çok açık olmalıyız: şimdilik hiçbir şey değişmiyor. Duyuru politikalarından uzak durup pratikte neler olacağını görmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Protokol, açıklanan iki hedefi olan bir yolun yalnızca başlangıcıdır: öğrencilerin psiko-davranışsal sorunlarını önlemek ve yaşam için kişisel becerilerin kazanılması ve psiko-ilişkisel refahın desteklenmesi için proje yollarını güçlendirmek..
Protokol şu anda ne yapmanıza izin veriyor?
“Protokol bir aracı ve yolu tanımlar. Uygulama aracı, okul psikologlarının “bölgesel birimler” olarak adlandırılan gruplarının etkinleştirilmesidir. Okulun il ve bölge okul müdürlükleri, tabiri caizse eski müfettişleri ile yapılan organizasyonu göz önüne alındığında, en işlevsel boyutun taşra boyutu olduğuna inanıyorum. Ancak çalışma yöntemi, hedeflerin belirlenmesi için Ulusal Psikoloji Dernekleri Konseyi ve Bakanlıktan oluşan üniter bir komitenin kurulmasıdır.”.
Psikoloji bir okul topluluğuna nasıl uyum sağlayabilir?
“Okul psikolojisi Avrupa'da ve diğer birçok ülkede bir gerçekliktir. 2023'te İtalya'da farklı ülkelerin deneyimlerini araştırmak ve karşılaştırmak için iki uluslararası toplantı düzenlendi. Neye ihtiyaç olduğu ve ne yapılması gerektiğine dair çalışmalarımız ve net fikirlerimiz var. Bu spesifik ve konsolide bir uzmanlık alanıdır ve ciddi bir ülkenin becerileri ve işe yarayan şeyleri geliştirmesi gerektiğine inanıyorum. Özellikle 2020-2022 yılları arasında İtalyan okullarının %75'inde gerçekleştirilen denemeler oldukça tatmin edici sonuçlar verdiği için”.
Bireysel psikolog iken okullara nasıl yardımcı olabilir?
“Okul psikoloğu enstitüdeki herhangi bir kişinin yerini almaz; kız ve erkek çocuklarına, öğretmenlere, tüm personele ve organizasyona yönelik sistem danışmanlığı yapar. Bugün gençlerin gelişiminde çok önemli bir rol oynamak olarak adlandırılan bağlamda süreçlerin kolaylaştırıcısıdır”..
Bu pratikte ne anlama geliyor?
“Bireysel ve grup düzeyinde dinlemenin yanı sıra proaktif müdahaleler de olabilir. 20-22 yıllık iki yıllık dönemdeki denemeler, okulun ihtiyaçlarına göre 360 derecelik, klasik yardım masalarına kıyasla yenilikçi bir aktiviteye tanık oldu. Ancak sorulması gereken asıl soru başkadır: Artık herkesin görebileceği yapısal bir duruma yanıt vermek için bir şeyler yapmak ister misiniz? Etrafıma baktığımda bilinçli ve olgun bir şekilde yardım isteyen birçok çocuk ve endişeli ebeveynler görüyorum. Eğer siyaset bu konuyla ilgilenmek istiyorsa, protokol boşa harcanmaması gereken bir fırsattır ve Hükümet, Bakan Valditara'nın çabalarını desteklemelidir.”.
Ancak böyle bir yol öğretmenlere nasıl faydalı olabilir?
“Birçok öğrenciye göre, okulla ilgili kötü hisler tam olarak çok empatik olmayan öğretmenlere ve değerlendirme sisteminin organizasyonuna ya da tükenmişliğe yol açan kendi kendine çalışmaya bağlıdır. Ancak diğer yandan öğretmenlere giderek yeni görevler yüklemekteyiz, öğretmenleri düşünün. Bu kadar önemli ve hassas işleri yapanlar için yardımın, tartışma imkânının da esas olduğu açıktır. Stres olduğunda ilk şey kapanmadır, empati kaybıdır. Öğretmenler makine değildir, onlardan insanlığın tanığı olmalarını istiyoruz ama o zaman onlara insan gibi davranmalıyız.”.
Bu tür girişimler yeterli olabilir mi, yoksa daha fazlasına mı ihtiyaç var?
“Tek bir önlemin her şeyi çözebileceğini düşünmek saçma. Önemsizleştirmekten kaçınalım, büyük bir risk alıyoruz: Psikolojiyi geliştirmek, gelişimi, çalışmayı, ilişkileri, sağlığı, hayatla yüzleşme yeteneğini etkileyen bir kırgınlığı azaltmak için hiçbir şey yapmamak, ülkenin insan sermayesinden ödün vermek anlamına gelir ve hastalığın tedavisini zorlaştırır. sürdürülemez olan en ciddi durumlar”.