Protestolar sadece görünüşte haklı
Ve tam da bu noktada başka bir gerçek ortaya çıkıyor, önemli olan. Bari enstitüsü baş öğretmeni, ailelerin talebine, yabancı öğrencilerden beşinin hedef alındığını söyleyerek yanıt verdi “Bari’de doğdular” Ve “dil farkı bile yok”. Yani her şey normal. Bu velilerin yaptığı bir hata, her ne kadar diğer pek çok ailenin düştüğü gibi, bir okulun bu sınırlara uymak için yabancı bir öğrencinin kaydını reddedemeyeceği anlaşılmaktadır.
Skuola.net portalı tarafından gerçekleştirilen bir analizde vurgulandığı üzere, Eğitim ve Liyakat Bakanlığı’ndan 2020/2021 öğretim yılına ilişkin en son resmi veriler alınarak, İtalyan kökenli olmayan öğrencilerin (göreceli) aşırı kalabalık olduğu durumlar Okullarımızda aslında çok yaygın. Ulusal düzeyde, sınıfların %6,8’i (yaklaşık 15’te 1) %30’dan fazla yabancı öğrenci oranına sahiptir. İlkokulda %11,2 ile daha da zirveye ulaşıldı. Ayrıca, bu parametrenin sürekli büyümesine dikkat edilmelidir: Beş yıl önce bu oran %5,3’tü.
Doğum yeri işleri önemli ölçüde değiştirir
Ancak, göçmen kökenli, dolayısıyla İtalya’da doğmamış ve teorik olarak dilimizi öğrenme konusunda daha geride olan öğrencilere odaklanırsak senaryo çarpıcı biçimde değişir. Buna göre sadece bu öğrencileri sayarsak, bunların yüzde 30’un üzerinde olduğu sınıflar toplamın yalnızca yüzde 0,5’ini oluşturuyor. Diğerlerinin MIM göstergesini dikkate almama yetkisi vardır. Aynı şey görünüşte daha kritik durumlar için de söylenebilir: İlköğretim sınıflarında ulusal sınırların dışında doğan gerçek yabancı öğrencilerin oranı yalnızca %0,3’tür.
Ancak başka bir değişken de araya girerek Bari’nin ebeveynlerini yanlış yola sürüklemiş olabilir: çok etnik gruptan oluşan bir okulla uğraşma alışkanlığının olmaması. Aslında Puglia, İtalyan kökenli olmayan öğrencilerin en az bulunduğu Bölgeler arasındadır: kayıtlı 870 binden fazla öğrencinin 19 binden biraz fazlası. Sonuç olarak, %30’dan fazla yabancı öğrencinin bulunduğu sınıflar bile neredeyse yok denecek kadar azdır: %0,3’ü tüm dinleyicileri içerirken, %0,1’i yalnızca yurt dışında doğan kız ve erkek çocukları dikkate alır.
Sınıf başına yabancı öğrenci yoğunluğunun en yüksek olduğu bölgeler
Örneğin, sınıfların %14,9’unda %30 eşiğinin aşıldığı (ilkokulda %21,5’e ulaşır) Lombardiya veya sınıfların %14’ünde sınır kotanın aşıldığı Emilia-Romagna ile karşılaştırıldığında tamamen farklı bir durum. sınıflar (ilkokullarda %21,7). Ligurya’da da çift haneli veriler var; sınıfların %12,6’sında aşırı yabancı öğrenci temsili var.
Ancak, bu daha hassas bağlamlarda bile olası dilsel dengesizlik durumları çok sınırlıdır: Yalnızca Liguria, yurtdışında doğmuş oldukları için İtalyanca konusunda zorluk yaşayabilecek çok sayıda öğrencinin bulunduğu sınıfların %1’ini aşmaktadır. Lombardiya ve Emilia-Romagna’da bu kotanın altına bile düşüyor: sınıfların sırasıyla %0,9 ve %0,7’sinden bahsediyoruz.
Ve tam da bu noktada başka bir gerçek ortaya çıkıyor, önemli olan. Bari enstitüsü baş öğretmeni, ailelerin talebine, yabancı öğrencilerden beşinin hedef alındığını söyleyerek yanıt verdi “Bari’de doğdular” Ve “dil farkı bile yok”. Yani her şey normal. Bu velilerin yaptığı bir hata, her ne kadar diğer pek çok ailenin düştüğü gibi, bir okulun bu sınırlara uymak için yabancı bir öğrencinin kaydını reddedemeyeceği anlaşılmaktadır.
Skuola.net portalı tarafından gerçekleştirilen bir analizde vurgulandığı üzere, Eğitim ve Liyakat Bakanlığı’ndan 2020/2021 öğretim yılına ilişkin en son resmi veriler alınarak, İtalyan kökenli olmayan öğrencilerin (göreceli) aşırı kalabalık olduğu durumlar Okullarımızda aslında çok yaygın. Ulusal düzeyde, sınıfların %6,8’i (yaklaşık 15’te 1) %30’dan fazla yabancı öğrenci oranına sahiptir. İlkokulda %11,2 ile daha da zirveye ulaşıldı. Ayrıca, bu parametrenin sürekli büyümesine dikkat edilmelidir: Beş yıl önce bu oran %5,3’tü.
Doğum yeri işleri önemli ölçüde değiştirir
Ancak, göçmen kökenli, dolayısıyla İtalya’da doğmamış ve teorik olarak dilimizi öğrenme konusunda daha geride olan öğrencilere odaklanırsak senaryo çarpıcı biçimde değişir. Buna göre sadece bu öğrencileri sayarsak, bunların yüzde 30’un üzerinde olduğu sınıflar toplamın yalnızca yüzde 0,5’ini oluşturuyor. Diğerlerinin MIM göstergesini dikkate almama yetkisi vardır. Aynı şey görünüşte daha kritik durumlar için de söylenebilir: İlköğretim sınıflarında ulusal sınırların dışında doğan gerçek yabancı öğrencilerin oranı yalnızca %0,3’tür.
Ancak başka bir değişken de araya girerek Bari’nin ebeveynlerini yanlış yola sürüklemiş olabilir: çok etnik gruptan oluşan bir okulla uğraşma alışkanlığının olmaması. Aslında Puglia, İtalyan kökenli olmayan öğrencilerin en az bulunduğu Bölgeler arasındadır: kayıtlı 870 binden fazla öğrencinin 19 binden biraz fazlası. Sonuç olarak, %30’dan fazla yabancı öğrencinin bulunduğu sınıflar bile neredeyse yok denecek kadar azdır: %0,3’ü tüm dinleyicileri içerirken, %0,1’i yalnızca yurt dışında doğan kız ve erkek çocukları dikkate alır.
Sınıf başına yabancı öğrenci yoğunluğunun en yüksek olduğu bölgeler
Örneğin, sınıfların %14,9’unda %30 eşiğinin aşıldığı (ilkokulda %21,5’e ulaşır) Lombardiya veya sınıfların %14’ünde sınır kotanın aşıldığı Emilia-Romagna ile karşılaştırıldığında tamamen farklı bir durum. sınıflar (ilkokullarda %21,7). Ligurya’da da çift haneli veriler var; sınıfların %12,6’sında aşırı yabancı öğrenci temsili var.
Ancak, bu daha hassas bağlamlarda bile olası dilsel dengesizlik durumları çok sınırlıdır: Yalnızca Liguria, yurtdışında doğmuş oldukları için İtalyanca konusunda zorluk yaşayabilecek çok sayıda öğrencinin bulunduğu sınıfların %1’ini aşmaktadır. Lombardiya ve Emilia-Romagna’da bu kotanın altına bile düşüyor: sınıfların sırasıyla %0,9 ve %0,7’sinden bahsediyoruz.